W poprzednim wpisie napisałem, co spotyka się z chłodnym przyjęciem SzanPubliczności, że Hołownię od Kaczyńskiego różni forma, a intencji faktycznych nigdy nie poznamy i że oszustem nazwać można kogoś, jeśli oszustwo leży w jego intencjach, nie zaś w stosowanych technikach. Nie znaczy to wcale, że mam gdzieś formę, więcej nawet, stać mnie na stwierdzenie, że forma Szymona Hołowni odpowiada mi o wiele bardziej. Mimo skuteczności działań Kaczyński jest anachronizmem, jakimś przedziwnym wyrzutem z poprzedniej epoki, rzekłbym nawet, że czyrakiem na jej tyłku, a to, że działa skutecznie, wyprowadzić nas może jedynie w świat dawno miniony, z którego żadnego nie będzie do normalności powrotu.
Zastanawia mnie jednak, dlaczego Pani Kandydatka nie jest świadoma tego, że stając do boju powinna była zaakceptować konieczność sukcesu własnych działań (no bo po co walczyć z góry skazując się na przegraną), zaś sukces wymaga stosowania technik jeszcze skuteczniejszych, czyli, jakby to nazwał Hołownia, bycia większym oszustem po to, by drugiego oszusta ograć. Hamletyzowanie i rozdzieranie szat nie ma żadnego związku z polityką, liczy się pragmatyzm i Hołownia zdaje się to zupełnie dobrze rozumieć. Z oszustem (chociaż ja nie użyłbym takiego terminu) należy wygrać ogrywając go, a z Kaczyńskim wygrać należałoby nie dlatego, że uważamy go za oszusta, a dlatego, że będąc anachronizmem praktycznie zaszkodzić może naszym interesom. Naszym interesem jest bycie ze światem, a nie obok, czy wręcz przeciwko.
Niestety ogarnia mnie pesymizm. Tak Szymon Hołownia, jak i Pani Kandydatka i cała reszta nagle znaleźli się w zupełnie nowej sytuacji. Epidemia zepchnęła ich wszystkich w narożnik. Natomiast Kaczyński (celowo cytuję tutaj tylko jego nazwisko, symbolizuje bowiem ono cały obóz, a urzędujący Prezydent wcale się przy tym nie liczy) dysponując władzą ma dość środków, by epidemię kontrolować i wykorzystywać do własnych celów walcząc z nią, a jednocześnie dzięki niej przejmując kontrolę nad całym społeczeństwem i tutaj wydaje się być to największe oszustwo, którego istnienie przeczuwamy, lecz furda, przecież chodzi o to, by wygrać.
Dodaj komentarz