Mądry Książę z dala trzyma się od cynizmu i tam, gdzie jest to możliwe, decyzje podejmuje mając na względzie wszystkie pionki na szachownicy. Przede wszystkim jest świadomy istnienia skutków i nie ogląda świata jako aglomeracji świecących etykietek. Taki ogląd przystoi, owszem, gostkom spod znaku kciuka, waletom zaledwie na dworze, służącym do doraźnych przyjemności. Pozostawienie waletom prawa do podejmowania decyzji podkopuje autorytet Księcia i szlag trafia cały z trudem (bo demokratycznie) osiągnięty autorytaryzm.
Tymczasem z powodu braku wyobraźni wszystko, co się tak dobrze zaczęło, zmierza ku Rewolucji. Rewolucje, jak wiadomo, są zwykle przeciw książętom, a więc uderzą przede wszystkim w Księcia. W dodatku wyprowadzą na ulicę hołotę, bo na Rewolucjach zwykle wygrywają łobuzy i złodzieje, a więc tacy, co to potrafią jedynie łupić bez wyobraźni. Książę zdaje sobie sprawę, że kraść trzeba umieć, a także dzielić się z innymi, dlatego nie na rękę mu wywoływanie hołoty z lasu.
Gostkom spod znaku kciuka, waletom zaledwie na dworze, zależy na tym, by jak najwięcej zabrać i jak najszerszą przestrzenią zawładnąć. Nie potrafią objąć kciukiem podstawowej prawdy, która dotyczy każdego. Przestrzeń jest dla wszystkich, trzeba tylko umieć porozumieć się do jej mądrego podziału. Pazerność gostków wywróci zamek Księcia, zanim ten zdoła cokolwiek zbudować i wytrącone z równowagi wahadło odbije w drugą stronę.
Dodaj komentarz