Czuję, jak otaczany jestem przez kokon głupoty. Dotyczy to spraw wielkich i małych, od światowej polityki i miejsca, którym chciałyby się – dajmy na to – nacieszyć Indie w światowym porządku, sądzące, że od Rosji takie miejsce zależy, po codzienne telefony marketerów proponujących mi gwiazdkę z nieba zastrzegając, że rozmowa jest nagrywana dla mojego dobra, a nawet że chroniony jestem przez tajemnicę telekomunikacyjną. Szamaneria słów, za którymi pusto. We mnie niepokój, bo i ja stopniowo staję się pusty.
Dobijany jestem poza tym przez dylematy współczesnego świata. Gaz i ropa versus moralność i etyka. Super inteligentna pani profesor koleżanka zastanawia się nad związkiem między wolnością i godnością i nie potrafi rozróżnić porządków. Niezależnie z jakiego miejsca na wolność popatrzymy, zza wolności wygląda wola, którą maślomaślanie nazywamy wolną, a ta zanurzona jest w poszczególnych moralnościach, etycznych uwikłaniach każdego z osobna.
Dekalog więc jest nadrzędny, pojmując taki dekalog symbolicznie, czyli wolność ograniczona interesem wzajemnych związków. Każdy z nas może tylko to, na co pozwoli mu jego wola po dokonaniu oceny miejsca pośród bliźnich. Jeśli w Rosji ktoś nauczony, że mordować można wszystko i wszystkich w interesie cara, to tamtejsza wolność pozwala w imię cara mordować, chociaż gdzie indziej do epitetu mordercy dodać mogą bandytę. Wynika z tego, że tam mordując udowodnić można, że dla Rosji żaden Bóg nie istnieje, jako że nie ma tam żadnych etycznych imperatywów, oprócz zwykłego przeżycia.
Dodaj komentarz